30''
Κοίταξε πάνω από τον ώμο του την εξώπορτα. Την έκλεισε. Έφυγε. Πάλι. Δεν υπήρχαν εξηγήσεις, δεν χρειαζόντουσαν. Και οι δυο ήξεραν ότι έτσι ήταν...συνέχεια. Μέρα με την μέρα... και έτσι πέρασαν μήνες. Οι δυό τους σε ένα δωμάτιο με ρούχα και μαξιλάρια ατάκτως εριμμένα στο πάτωμα, γρήγορος, αγχωμένος έρωτας. Αγάπη 30 δευτερολέπτων, ενίοτε 60. όσο κρατήσει.
- Μ’ αγαπάς;
- Όχι
- Ευτυχώς, γιατί ούτε και εγώ σ’ αγαπάω
Δυο άνθρωποι με τυχαίους προορισμούς. Δυο σώματα με διαφορετικό στόχο... ζουν τη στιγμή και δεν έχουν τύψεις! Έχουν τύψεις αλλά δεν τις ομολογούν! Τις ομολογούν αλλά στον εαυτό τους. Τις ομολογούν στον εαυτό τους, αλλά τον τιμωρούν! Τον τιμωρούν με το να ξαναζούν τη στιγμή, και ξέρει βαθιά μέσα του ότι τα 30’’ είναι δικά του! Μόνο!
Κοίταξε πίσω του και η εξώπορτα παρέμενε κλειστή, κοίταξε το τραπέζι και το κινητό παρέμεινε σιωπηλό! Κοίταξε τον καθρέφτη, ακόμα κλαμένος!
Περπάτησε, για ώρες. Και φέτος δεν είχε χειμώνα, είχε μόνο καλοκαίρι, ξεχειλώνοντας τις αναμνήσεις.
Και έτσι έμεινε κολλημένος στο καλοκαίρι, έζησε μια ζωή αναμνήσεων μια ζωή αναμασήματος μια ζωή που την έζησε, κάποτε, χωρισμένη σε αγάπες 30 δευτερολέπτων, σε μορφές καλοκαιρινές, ανάλαφρες, με άρωμα θάλασσας και γεύση από καρπούζι στο στόμα!
- Μ’ αγαπάς;
- Όχι
- Ευτυχώς, γιατί ούτε και εγώ σ’ αγαπάω
Δυο άνθρωποι με τυχαίους προορισμούς. Δυο σώματα με διαφορετικό στόχο... ζουν τη στιγμή και δεν έχουν τύψεις! Έχουν τύψεις αλλά δεν τις ομολογούν! Τις ομολογούν αλλά στον εαυτό τους. Τις ομολογούν στον εαυτό τους, αλλά τον τιμωρούν! Τον τιμωρούν με το να ξαναζούν τη στιγμή, και ξέρει βαθιά μέσα του ότι τα 30’’ είναι δικά του! Μόνο!
Κοίταξε πίσω του και η εξώπορτα παρέμενε κλειστή, κοίταξε το τραπέζι και το κινητό παρέμεινε σιωπηλό! Κοίταξε τον καθρέφτη, ακόμα κλαμένος!
Περπάτησε, για ώρες. Και φέτος δεν είχε χειμώνα, είχε μόνο καλοκαίρι, ξεχειλώνοντας τις αναμνήσεις.
Και έτσι έμεινε κολλημένος στο καλοκαίρι, έζησε μια ζωή αναμνήσεων μια ζωή αναμασήματος μια ζωή που την έζησε, κάποτε, χωρισμένη σε αγάπες 30 δευτερολέπτων, σε μορφές καλοκαιρινές, ανάλαφρες, με άρωμα θάλασσας και γεύση από καρπούζι στο στόμα!
Labels: Insanity in Brief
23 Comments:
Τς τς τς νεκροφιλία!
χιχιχ!
Με άρεσε..τώρα αν το δει κανας pj θα σας κατακεραυνώσει για τις ιδέες που εξαπλώνετε αλλά εγώ συμφωνώ μαζί σας!
Αχ και κάτι άλλο..αλλάξτε σε beta γιατί θα 'χομεν πρόβλημα!
Δεν θα μπορεί να σας υποστηρίξει ο blogger σε λίγο!
Εξαρτάται.. Τι θες.. Πώς το θες.. Πότε το θες..
Όμως, αν οι στιγμές είναι όμορφες, μείνε σ'αυτό.. (όποια εποχή του χρόνου κι αν αφορούν..)
Καλησπέρα:)
καλοκαιρινά αναμασήματα διαβάζω...και γω που νόμιζα πως σ'έχει πιάσει ο χειμώνας για τα καλά!
@ Sorry (anonymous??)
Ω μα προς θεού κάθε κατακεραύνωμα δεκτον!
Σε Beta δεν άλλαξα, αλλά έκανα το switch που μου πρότεινε η αρχική σελίδα!! Θα δείξει! Σας ευχαριστώ!
@ Weirdo
μμμ... και όμως έχετε απόλυτο δίκιο!!!
@Thrills
ΠΟΤΕ, JAME.... αυτό που λες δεν γίνεται. Χειμώνας!!! Δεν υπάρχει (τον υπόλοιπο χρόνο απλώς δεν είναι καλοκαίρι)
Κανένα κατακεραύνωμα.
Απλά δεν πιστεύω στις μικρές,ανεξάρτητες στιγμές.Ακόμα και η ανάμνησή τους είναι ένα είδος σύνδεσης με το παρόν.Είναι εμπειρίες που τις κουβαλάς,μικρές ή μεγάλες.Και κυρίως οι τύψεις και η ''τιμωρία'' που αυτές προκαλούν ,για μένα δεν αντισταθμίζονται με το να τις νιώθεις μοναδικά δικές σου.
Αυτό είναι όλο.
Μετά το sex των 30" πότε θα έρθει ο έρωτας των 30'?
Παρατηρώ έναν δυισμό στα post σας.
Νομίζω έχετε δρόμο ακόμη μέχρι τα λουλούδια στο σώμα σας (όπως φαίνεται στη φώτο) ανθίσουν.
@ pj
yeap yeap καταλαβαίνω τι λέτε!!! Εαν και δε συμφωνώ απόλυτα μαζί σας, αλλά αυτό έχει να κάνει και με τις εμπειρίες τις ίδιες!!!
@ kagelo
θα ήθελα να μου εξηγήσετε για αυτό το δυισμό στα post μας!
Αναφέρεστε σε σχιζοφρενικό δυισμό;
Όσο για τα λουλούδια στο σώμα μας ... κι αυτό ένα πουλάκι σας το είπε και αυτό;;;
" Μ’ αγαπάς;
- Όχι
- Ευτυχώς, γιατί ούτε και εγώ σ’ αγαπάω".
Ωραίος ο διάλογος-έρωτας των 30'',έχει άλλη γοητεία,αλλά είναι όμαρφο να'χει να θυμάται κι εναλλακτικούς διαλόγους.
Καλημέρα σας!
Καμιά φορά 30 δευτερόλεπτα είναι αρκετά για να αγαπήσεις κάποιον. Μια πρώτη παρατεταμένη ματιά, μια αποκάλυψη που θα σε φέρει πιο κοντά, ένα φιλί από αυτά που δεν ξεκολλάς.
Θα σημφωνήσω με τον προλαλήσαντα!
Είσαι ευαισθητούλι μωρέ κατά βάθος. Και δεν σου φαίνεται!
Μερικές φορές χρειάζεται και η ωμότητα, να λες στον άλλον ευθαρσώς αυτό που πιστεύεις: κυρία μου δε σας αγαπώ. Ούτε και εσείς? α, τι ωραία, χαίρετε!
ΥΓ: Μου άρεσε ο τρόπος που έγραψες το nickname μου στα link σου και το υϊοθέτησα και γω. Ευχαριστώ!
Μόνο 30" ?
Τι λίγο....
Είναι ο χρόνος σωστή μονάδα μέτρησης του έρωτα?
Διευκρίνηση: Ο χειμώνας στο σχόλιό μου δεν αναφέρεται σαν εποχή...Γκε γκε νάου?
@ ανώνυμη μ.
Ναι σίγουρα η εναλλακτικός διάλογος είναι το επιθυμητό! Το πρόβλημα είναι αν δεν γίνεται με το «επιθυμητό» άτομο
@ epsilon
Συμφωνώ και επαυξάνω
@ Tsoula
Ναι μωρέ, είναι μέχρι να βρεις το κουμπί μου!!! Χιχι
@ SeXpYr
Ναι αυτό είναι το ιδανικό!! Αν το λες και το πιστεύεις, υπάρχουν και οι φορές που λες (από μέσα σου – ψιθυριστά)
- σε αγαπάω ρε ούφο αλλά δεν σου δίνω την ικανοποίηση του να το ξέρεις αφού δεν το παραδέχεσαι!!
Πολύ χαίρομαι για το νεο σας logo και κυρίως που αποτέλεσε έμπνευση η δικιά μου παραίνεση... Παρακαλώ!
@Μαράκι
Αχ μην είστε κυνική! Ο κύριος της ιστορίας υποφέρει και ερωτεύεται κατά τα συγκεκριμένα 30’’. Είναι και μερικές ανθρώπινες λειτουργίες που δεν μπορούν να κρατήσουν πολύ – είναι extra εξαντλητικές!!!!
Καλώς ήρθατε!
@ aples erotisis
Όντως απλές, και κατανοητές! Μα δεν έχετε δει τη διαφήμιση:
(Σπαστικιά Γκόμενα του Καναπέ): Μωρό, αύριο θα μ’ αγαπάς;
(Απηυδισμένος Ταλαίπωρος Γκόμενος): ΕΕΕ... ναι βέβαια
(ΣΓτΚ): Σε ένα μήνα;;;;
(ΑΤΓ): Εεε... ναι
Και ούτω καθ’ εξής
Στα δύο χρόνια ο ΑΤΓ ζήτησε τη βοήθεια στεγαστικού δανείου.
Καλώς ήρθατε!!!
@ Thrills
εεε... μάλλον η φαιά ουσία μου αυτομόλησε... και πάλι δεν το έχω!
φίλε, στο δικό μου σύμπαν ο έρωτας 30'' λέγεται πρόωρη εκσπερμάτιση. Να το προσέξετε
φίλη, θεωρώ το σχόλιό σας είναι πολύ πεζό + ότι χάσατε το γενικό νόημα!!
Φίλε, έλα απόψε που πονάω
Φίλη, περάσαμε άψογα χθές!
Φίλε, συμφωνώ, αλλά μόνο γιατί έγινα για άλλη μια φορά ρόμπα για να ψυχαγωγήσω το κοινό μου
φίλη, διαφωνώ καθέτως και οριζοντίως! Δεν έγινες διόλου ρόμπα!
Μια μέρα θα κανονίσουμε να πάμε για πίτσα με πεπερόνι και μπόλικο τυρί! Μπουχαχα
Post a Comment
<< Home