MUST DO (IT)

Σήμερα κάπως καλύτερα. Όχι πολύ και όχι σημαντικά! Απλά ανακάλυψα ότι δεν είμαι ο μόνος σε αυτό το πλανήτη που αισθάνεται σα γαμώ το κέρατό του! Μια φίλη περνάει τη φάση splatter Christmas και αυτό είναι extra παρήγορο. Έχει εκδηλώσει την επιθυμία να σφαγιάσει τη μισή πόλη και ιδιαίτερα αυτούς που την έχουν πληγώσει. Και δε μιλάμε για ένα head shot η σπρώξιμο από τη σκάλα της τριώροφής βίλας της. Μιλάμε για splateριά ολκής. Αλυσίδες και πριόνια και πολύ πολύ αίμα!

Ανακαλύπτοντας ότι και άλλοι περνάνε αντίστοιχες με τις δικές σου στιγμές, παρηγορείσαι κομμάτι! Ο ανθρώπινος σαδισμός. Βλέπεις τον άλλο να υποφέρει και αυτομάτως ανεβαίνει η διάθεσή σου. Νιώθεις δυνατός, ικανός να λύσεις το πρόβλημα του διπλανού, βάζοντας το δικό σου σε δεύτερη μοίρα, δίνοντας αέρα στα θέματα σου. Απλώνεις τα χέρια σου να βοηθήσεις, και είναι ίσως η μοναδική μορφή βοήθειας την οποία δεν θες αντάλλαγμα. Το δικό σου κέρδος είναι ότι αφαιρείσαι από το σκάσιμό σου, ασχολείσαι με κάποιον άλλον. Βέβαια το μόνο που καταφέρνεις είναι να αισθάνεσαι αργότερα, χειρότερα!
Και έχω και να κάνω το ταξίδι αύριο! Να πάω σπίτι για τρεις μέρες θα πρέπει είμαι ευχάριστος και carefree. Πρέπει να αποδείξω ότι όλα βαίνουν καλώς. Πρέπει να πω ψέματα.

















Θεωρεία περί «Πρέπει»


Κάποια στιγμή της ζωής σου, άλλοι αργότερα, άλλοι νωρίτερα, ανακαλύπτουν τα Πρέπει.
Πότε με καλό πότε με κακό τρόπο. Πρέπει να κανείς πολλά και Πρέπει να είσαι κάπως και Πρέπει να ζεις με δεδομένες συνθήκες. Δεν Πρέπει να κάνεις κάποια πράματα και αν είσαι πολύ ανατρεπτικός δεν Πρέπει να τα λες. Δεν Πρέπει να ζεις τη ζωή σου μέσα σε δύο οθόνες σε ένα πολυκινηματογράφο που παίζει το παρελθόν και το παρόν. Πρέπει να διαλέξεις μια, να αποφασίσεις αν θα είσαι πάντα δέσμιος του πριν ή θα προχωρήσεις. Πρέπει να αποβάλεις την αχαριστία, όταν σου προσφέρονται όλα να τα κλωτσάς για να μένεις, με το έτσι θέλω, σε χαμηλότερη θέση.


Αϊ σιχτίρ βαρέθηκα!