Moi
Και όμως αφού η καλή μου happy friend μου ζήτησε να συμμετάσχω και εγώ σε αυτή την ηλεκτρονική παράνοια η οποία έχει κατακλύσει την blogόσφαιρα αποφάσισα να το κάνω.
Πρώτον θα ήθελα να σου πω πόσο περήφανος αισθάνομαι που όλο αυτό έχει ξεκινήσει αν δε κάνω λάθος, από έναν άνθρωπο, ο οποίος κατά τα φαινόμενα, επηρεάζει μεγάλο μέρος αυτού του ηλεκτρονικού κύκλου, το αγαπημένο lostάκι!
ΕΓΩ
1. Φοβάμαι τους κλόουν. Όχι απλός φόβος. Το σκατό κατεβαίνει στην κάλτσα! Κοιτάζω έναν κλόουν και βλέπω το τέλος μου να πλησιάζει! Και δε μιλάμε για ένα απλό τέλος! Splatter με πολύ αίμα! ΖΟΥΜΙ
2. Στεναχωριέμαι ακόμα που η καλή κυρία, που μας καθάριζε το σπίτι, όταν βρισκόμουν και εγώ σε ηλικία σπόρου, έπλυνε το Σωτήρη, τον αρκούδο μου ο οποίος εις τα εξ’ ων συνετέθει! Του πεταχτήκανε τα πλαστικά, ψεύτικα μάτια του έξω και χάθηκε το μισό του είναι σε σβώλους αφρολέξ!
3. Είμαι απίστευτα φιλόδοξος, χωρίς να ξέρω αν αυτό το αξίζω, ή αν έχω τη δυνατότητα – ικανότητα να το καταφέρω!
4. Βαριέμαι πάρα πολύ εύκολα, αλλά δεν κωλώνω να αλλάζω αυτό που με κάνει να αισθάνομαι έτσι!
5. Πιστεύω στη διαφορετικότητα και ότι είναι το μοναδικό στοιχείο που μπορεί πλέον να διαχωρίσει την ήρα από το στάρι! Ο διαφορετικός, τελικά, επιβιώνει. Ο διαφορετικός, είναι διαφορετικός γιατί το έχει φιλοσοφήσει και θέλει να κάνει κάτι το οποίο να το ξεχωρίσει από το σύνολο! Και δε μιλάω για την κοινή, κλισέ παρανόηση διαφορετικότητας που αναφέρεται στις σεξουαλικές προτιμήσεις του καθένα, αλλά στη διαφορετικότητα ιδιοσυγκρασίας και ιδεολογίας.
6. και τέλος, μου τη δίνουν οι ηλίθιοι! Μπορεί να μην είναι δικό τους λάθους αλλά θα μπορούσα να χειροδικήσω εναντίον ηλιθίων (και όχι να ΤΟΥΣ ΧΕΙΡΟΔΙΚΗΣΩ όπως άκουσα από έναν επιφανή κύριο)
Πρώτον θα ήθελα να σου πω πόσο περήφανος αισθάνομαι που όλο αυτό έχει ξεκινήσει αν δε κάνω λάθος, από έναν άνθρωπο, ο οποίος κατά τα φαινόμενα, επηρεάζει μεγάλο μέρος αυτού του ηλεκτρονικού κύκλου, το αγαπημένο lostάκι!
ΕΓΩ
1. Φοβάμαι τους κλόουν. Όχι απλός φόβος. Το σκατό κατεβαίνει στην κάλτσα! Κοιτάζω έναν κλόουν και βλέπω το τέλος μου να πλησιάζει! Και δε μιλάμε για ένα απλό τέλος! Splatter με πολύ αίμα! ΖΟΥΜΙ
2. Στεναχωριέμαι ακόμα που η καλή κυρία, που μας καθάριζε το σπίτι, όταν βρισκόμουν και εγώ σε ηλικία σπόρου, έπλυνε το Σωτήρη, τον αρκούδο μου ο οποίος εις τα εξ’ ων συνετέθει! Του πεταχτήκανε τα πλαστικά, ψεύτικα μάτια του έξω και χάθηκε το μισό του είναι σε σβώλους αφρολέξ!
3. Είμαι απίστευτα φιλόδοξος, χωρίς να ξέρω αν αυτό το αξίζω, ή αν έχω τη δυνατότητα – ικανότητα να το καταφέρω!
4. Βαριέμαι πάρα πολύ εύκολα, αλλά δεν κωλώνω να αλλάζω αυτό που με κάνει να αισθάνομαι έτσι!
5. Πιστεύω στη διαφορετικότητα και ότι είναι το μοναδικό στοιχείο που μπορεί πλέον να διαχωρίσει την ήρα από το στάρι! Ο διαφορετικός, τελικά, επιβιώνει. Ο διαφορετικός, είναι διαφορετικός γιατί το έχει φιλοσοφήσει και θέλει να κάνει κάτι το οποίο να το ξεχωρίσει από το σύνολο! Και δε μιλάω για την κοινή, κλισέ παρανόηση διαφορετικότητας που αναφέρεται στις σεξουαλικές προτιμήσεις του καθένα, αλλά στη διαφορετικότητα ιδιοσυγκρασίας και ιδεολογίας.
6. και τέλος, μου τη δίνουν οι ηλίθιοι! Μπορεί να μην είναι δικό τους λάθους αλλά θα μπορούσα να χειροδικήσω εναντίον ηλιθίων (και όχι να ΤΟΥΣ ΧΕΙΡΟΔΙΚΗΣΩ όπως άκουσα από έναν επιφανή κύριο)
Labels: Εγώ
posted by M&M at 1:06 PM
7 Comments:
οφείλω να ομολογήσω ότι δεν ξεκίνησε από μένα. μπορώ όμως να κρατήσω το μετάλλιο? πηγαίνει ωραία στο σκρίνιο!
5+1: μουαχαχαχα, οι ηλίθιοι είναι ανίκητοι, don't you know????
@ lost
Δεν πειράζει! Το μετάλλιο είναι δικό σου, να το χαίρεσαι, εγώ στο δίνω! And The Oskar Goes To .....
Ωραία βραδιά η χθεσινή!!!!!
Μπον Ζουρ
ρε συ ψωλλάτεραλ και γω φρικάρω πολύ άσχημα με τους κλόουν! είναι πολύ τρομακτικοί! μικρή τους έβλεπα, έμπηζα τα κλάματα και έτρεχα πανικόβλητη προς αντίθετη κατεύθυνση. και τώρα τους φοβάμαι. αυτούς, και τις γυναίκες με αντίστοιχη ποσότητα σοβά στην μούρη (κάτι προσπαθούν να κρύψουν, σίγουρα)
Αυτό με τους κλόουν να το κοιτάξετε και οι δυο. Για να μη μιλήσω για το παραπληγικό, βάναυσα κακοποιημένο και φριχτά παραμορφωμένο αρκουδάκι, το οποίο πιστεύω ακράδαντα ότι συνέχισε να συντροφεύει την παιδική ηλικία του αγαπητού Ψωλλατεραλ. Τεράστια ψυχικά τραύματα (θα ανοίξω ψυχιατρείο εδώ μέσα, έχει πολύ ψωμί).
Έχω μια μικρή ένσταση για τη διαφορετικότητα.Γιατί τουλάχιστον εγώ αν κάτσω και σκεφτώ όλους αυτούς που ξέρω και ξεχωρίζουν σαν τη μύγα μες στο γάλα,το κάνουν απλά για να το κάνουν.Λίγοι το έχουν φιλοσοφήσει πραγματικά και το έχουν σαν τρόπο ζωής.
Όσο για τους κλόουν που λες υπάρχει λύση.Να βλέπεις Happy tree friends κάθε μέρα και θα το ξεπεράσεις. :)
@ thrills
Yeah we communicate BABE
@ tria
το αληθινό επιχειρηματικό πνεύμα δεν κρύβεται μωρό μου
@ pj
Και όμως γι αυτό αναφέρθηκα στους φιλοσοφημένους διαφορετικούς! Οι δήθεν μου τι δίνουν μέχρι εγκλήματος!
Όσο για τα Happy Tree Friends έχουν αποκτήσει διαστάσεις εθισμού! Να ναι καλά τα podcasts!
Xχαχαχα αυτό με τους κλόουν το χω κι εγώ!
Οπότε συνιστώ εντατική παρακολούθηση του "Αυτό" ή αλλιώς It του Stephen King!Μόνο αυτός κατάλαβε τι τρομακτικό πράγμα είναι οι κλόουν!
Post a Comment
<< Home