"You Owe Me Nothing In Return"

I'll give you countless amounts of outright acceptance if you want it
I will give you encouragement to choose the path that you want if you need it
You can speak of anger and doubts your fears and freak outs and I'll hold it
You can share your so-called shame filled accounts of times in your life and I won't judge it
(and there are no strings attached to it)

You owe me nothing for giving the love that I give
You owe me nothing for caring the way that I have
I give you thanks for receiving it's my privilege
And you owe me nothing in return

You can ask for space for yourself and only yourself and I'll grant it
You can ask for freedom as well or time to travel and you'll have it
You can ask to live by yourself or love someone else and I'll support it
You can ask for anything you want anything at all and I'll understand it
(and there are no strings attached to it)

I bet you're wondering when the next payback shoe will eventually drop
I bet you're wondering when my conditional police will force you to cough up
I bet wonder how far you have now danced you way back into debt
This is the only kind of love as I understand it that there really is

You can express your deepest of truths even if it means I'll lose you and I'll hear it
You can fall into the abyss on your way to your bliss I'll empathize with
You can say that you have to skip town to chase your passion I'll hear it
You can even hit rock bottom have a mid-life crisis and I'll hold it
(and there are no strings attached)

You owe me nothing for giving the love that I give
You owe me nothing for caring the way that I have
I give you thanks for receiving it's my privilege
And you owe me nothing in return

Alanis Morissete

Ένα άσχετο post για τον ‘Εισαγγελέα (-άτο)’

Είναι απίστευτο το πόσο ικανοί είμαστε στο να κανιβαλίζουμε την ίδια μας την προσωπικότητα και σε συνδυασμό με την απίστευτη ημιμάθεια που διακατέχει τη χώρα μας, έχουμε καταφέρει να γίνουμε όλοι γιατροί, δικαστές, δικηγόροι, παπάδες κτλ! Μπορούμε πολύ εύκολα να εκφέρουμε γνώμες επί πάντως και να καταδικάζουμε με ιδιαίτερη ευκολία τον όποιον κάποιον που έχει «παρατυπήσει» Βέβαια μπορεί να έχει παρατυπήσει ένας συνάδερφός του, ή ο σταυροκούμπαρος του τρτοξάδερφου του συναδέρφου του, αλλά εμείς, πιστοί στη παιδεία μας, βάζουμε τους πάντες σε ένα ντορβά, τους ανακατεύουμε και αφού έχουν πάρει ένα ομοιόμορφο ικανό χρώμα, τους απλώνουμε προς χλευασμό και φτύσιμο για κάθε νοικοκυρά και ανίδεο!

Χθες προσπάθησα να παρακολουθήσω την εκπομπή του κου Ε. ο οποίος είχε βγάλει στο κλαρί ένα κύριο ‘Εισαγγελέα’ ο οποίος θα αθώωνε τον «αδερφό» της ταλαίπωρης ρεπόρτερ σε αντάλλαγμα σεξουαλικής χάρης. Αυτό είναι το story!
Ετοίμασα το βραδινό μου σνακ, στρώθηκα στον καναπέ, και αποφάσισα να παρακολουθήσω! Χωρίς προκαταλήψεις και εμπάθειες για τον κύριο Ε. ούτε για το ειδικό κοινό του (π.χ. παρούσα στο πάνελ ειδικών ήταν και η Μ. Τ. – γνωστό πάλαι ποτέ μοντέλο!?!)

Ο παρουσιαστής έδωσε παράσταση, εφάμιλλη show αλά Broadway, με τσαντίλες και εξάρσεις, με απίστευτους χρωματισμούς φωνής και χορευτικές φιγούρες επί του πλατό! Μου θύμισε προς στιγμήν την παρουσίαση της δίκης της Roxy στο Chicago, όπου ο δικηγόρος (Richard Geere) κινούσε δικαστές και ενόρκους σαν μαριονέτες και τους χόρευε κλακέττες στον δικό του ρυθμό! Βέβαια και η μεταφορά του παρουσιαστή, όπως κάθε μεταφορά άλλωστε, ήταν πέρα από αποτυχημένη!

Βέβαια δε λέω, ο Εισαγγελέας είναι πέρα από κατάπτυστος. ‘Η προστυχιά ξεχείλιζε από τα αυτιά του’, που είπε και μια συνάδερφος σήμερα το πρωί! Είναι για κρέμασμα! Αλλά δε βρέθηκε να κάνει αυτή τη δουλεία επειδή έχει μπάρμπα στη Κορώνη! Κάποιος τον έκρινε και αυτός που τον έκρινε, είναι τόσο άμεμπτος και ηθικός που έχει μια τέτοια θέση (επαγγελματική δε και κοινωνική) να χρίζει ανθρώπους να αποφασίζουν για την τύχη τη δικιά μας! Μήπως το πρόβλημα είναι κάπως βαθύτερο; Πρέπει να ψάξουμε στα κατάβαθα της εκπαίδευσης και της λειτουργίας διαδικασιών πριν αρχίσουμε να κορφολογούμε το πρόβλημα;

Και η ανησυχία της ημέρας. Γιατί πρέπει να περιμένουμε από κάποιον που είναι δημοσιογράφος – παρουσιαστής - σόουμαν να πολεμήσει όλη τη κοινωνική αδικία. Εξ’ ορισμού, νομίζω, ότι η δουλεία του είναι να παρουσιάζει – ενημερώνει το κοινό του για το ίδιο το γεγονός και όχι να το δημιουργεί!!!

Ερωτήματα που ανέκυψαν κατά τη διάρκεια της εκπομπής:

Α. Ο πραγματικός κατηγορούμενος ήξερε, για την «έρευνα» αυτή; Και τι επίπτωση είχε στην δίκη του?

Β. Οι κ.κ. δικαστές που ήταν στο πάνελ ήταν ενήμεροι για το ότι ο κος ‘Εισαγγελέας’ δεν αποφασίζει για την τύχη του κατηγορούμενου

Γ. Οι υπόλοιποι ‘ειδικοί’ με ποια ιδιότητα εξέφραζαν τη γνώμη τους!

Δ. Γιατί πρέπει κάθε σώμα (Γιατροί – Δικαστικοί – Παπάδες – Αρτοποιοί κλπ) να κρίνεται από μεμονωμένα περιστατικά; Υπάρχουν και πολλοί που ιδρώνουν για τη δουλειά τους...

E. Η ρεπόρτερ είχε διαβάσει καλά το job description πριν δεχτεί να δουλέψει ως ‘ρεπόρτερ’ στη συγκεκριμένη εκπομπή;;;;;

Για την ιστορία, πάντως, δεν κατάφερα να το δω μέχρι το τέλος!


ΥΓ: Το ξέρω ότι το συγκεκριμένο post είναι κάπως ‘ξεκούδουνο’ αλλά συμπαθάτε με δεν άντεξα και ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας! Όποιο σχόλιο δεκτόν!!!

30''

Κοίταξε πάνω από τον ώμο του την εξώπορτα. Την έκλεισε. Έφυγε. Πάλι. Δεν υπήρχαν εξηγήσεις, δεν χρειαζόντουσαν. Και οι δυο ήξεραν ότι έτσι ήταν...συνέχεια. Μέρα με την μέρα... και έτσι πέρασαν μήνες. Οι δυό τους σε ένα δωμάτιο με ρούχα και μαξιλάρια ατάκτως εριμμένα στο πάτωμα, γρήγορος, αγχωμένος έρωτας. Αγάπη 30 δευτερολέπτων, ενίοτε 60. όσο κρατήσει.

- Μ’ αγαπάς;
- Όχι
- Ευτυχώς, γιατί ούτε και εγώ σ’ αγαπάω

Δυο άνθρωποι με τυχαίους προορισμούς. Δυο σώματα με διαφορετικό στόχο... ζουν τη στιγμή και δεν έχουν τύψεις! Έχουν τύψεις αλλά δεν τις ομολογούν! Τις ομολογούν αλλά στον εαυτό τους. Τις ομολογούν στον εαυτό τους, αλλά τον τιμωρούν! Τον τιμωρούν με το να ξαναζούν τη στιγμή, και ξέρει βαθιά μέσα του ότι τα 30’’ είναι δικά του! Μόνο!

Κοίταξε πίσω του και η εξώπορτα παρέμενε κλειστή, κοίταξε το τραπέζι και το κινητό παρέμεινε σιωπηλό! Κοίταξε τον καθρέφτη, ακόμα κλαμένος!

Περπάτησε, για ώρες. Και φέτος δεν είχε χειμώνα, είχε μόνο καλοκαίρι, ξεχειλώνοντας τις αναμνήσεις.
Και έτσι έμεινε κολλημένος στο καλοκαίρι, έζησε μια ζωή αναμνήσεων μια ζωή αναμασήματος μια ζωή που την έζησε, κάποτε, χωρισμένη σε αγάπες 30 δευτερολέπτων, σε μορφές καλοκαιρινές, ανάλαφρες, με άρωμα θάλασσας και γεύση από καρπούζι στο στόμα!

Loose Control

You don't remember my name.
I don't really care.
Can we play the game your way?
Can I really lose control?

Just once in my life,
I think it'd be nice,
Just to lose control, just once,
With all the pretty flowers in the dust.

Mary had a lamb.
His eyes black as coals.
If we play very quiet, my lamb,
Mary never has to know.

If I cut you down to a thing I can use,
I fear there will be nothing good left of you

"Evanescense"

Ντεφινίσιονς (παρτ ουάν)

Κριτική ικανότητα
Κριτική σκέψη

Η δυνατότητα που παρέχει ο ανθρώπινος εγκέφαλος προς συλλογή, καταγραφή, επεξεργασία στοιχείων και λήψη απόφασης (της σωστής) σύμφωνα με τα προσωπικά κριτήρια ορθότητος, ηθικότητος και τιμιότητος!

Τη βρίσκουμε μοναχά σε κατοίκους συγκεκριμένης περιοχής της χώρας μας με μια μικρή διαφοροποίηση στην ορθογραφία της λέξης, "κριτική" (λόγω τοπικών ιδιωματισμών)

Κριτής

Πρόσωπο το οποίο αυθαίρετα, ως επί το πλείστον, διαλέγει ρόλο που του δικαιολογεί την ασυλλόγιστη επεξεργασία προσωπικών δεδομένων (ευαίσθητων) και την έκφραση άποψης περί θεμάτων που, συνήθως δεν τον αφορούν καν. Φυτρώνει άκριτα και αδιάκριτα και ευδοκιμεί σε εύκρατα κλίματα, όπως αυτό της χώρας μας. Τον βρίσκουμε και με διάφορους άλλους τίτλους όπως :

1. φίλος
2. αδερφός/η
3. ταξιτζής
4. θυρωρός
5. ...


Κρίση

Συνηθισμένη κατάσταση ανθρώπων (και όχι μόνον) που βρίσκονται ανάμεσα σε προοπτικές για την ζωή τους! Η ένταση και η διάρκεια εξαρτάται από το πλήθος των προοπτικών, από τη συχνότητα εύρεσης στην αντίστοιχη κατάσταση και από τον τύπο των εναλλακτικών που υπάρχουν προς επιλογή! Τη βρίσκουμε συνήθως
1. στην Κηφισίας ρεύμα προς Αθηνά από 8 – αργά
2. στο γραφείο στο τέλος του μήνα ή μετά από διακοπές!
3. σε κάθε άλλη κατάσταση που υπάρχει η πιθανότητα εναλλακτικής

Προσθέστε ... svp

Κρίσιμο σημείο

Η απαρχή μιας σχιζοειδούς κατάστασης, όπου σχεδόν αποχωρίζεται το μέσα σου από το έξω σου! Το αριστερό από το δεξί σου! Το πάνω από το κάτω σου! Και γίνεσαι αυτομάτως 2 μισά! Ένα που ικετεύει να ακολουθήσεις το λογικό, το σωστό, το ηθικό, το δίκαιο και ακόμα ένα που σε σπρώχνει με μαθηματική ακρίβεια στη κατηφόρα, στη καταστροφή, στη κατάθλιψη! Δύο μικρή γρύλοι, ο Τζάσπερ και ο Τζάσπερ, δύο φωνές δύο συνειδήσεων, μια ντυμένη με φτερά αγγέλου και φωτοστέφανο και μια με κερατάκια κόκκινη ουρίτσα και τρίαινα! Η αιώνια (μη χέσω) μάχη του καλού με το κακό... και έρχομαι να ρωτήσω: Ποιος θα μου πει πιο μισό είναι το καλό, πιο πρέπει να ακούσω;
Όσες φορές άκουσα το λογικό, δεν έζησα. Όσες άκουσα το άλλο, πόνεσα!
Λοιπόν;

Η Αλίκη, η μαγείρισσα και το γουρούνι

- Θες να έρθεις;
- Που;
- Τι σε νοιάζει;
- Θέλω να ξέρω!
- Δεν χρειάζεται!
- Και αν χάσω τον έλεγχο;
- Μπορείς;
- Ποτέ!
- Ακολούθησέ με, μπες μέσα στο λαγούμι μου. Θα είμαι ένας μεγάλος άσπρος κούνελος! Θα πέσω πρώτος και θα ακολουθήσεις! Θα πέφτεις συνέχεια ανάμεσα από βιβλιοθήκες και χαρούμενες τσαγιέρες, φλαμίγκο για μπαστούνια του κροκέ, την ντάμα κούπα, τα deadlines και τα reports! Θα είσαι μια παρανοϊκή ενήλικας Αλίκη με ροζ φορεματάκι και ζαρτιέρες!
- Χαχα
- Άσε τον έλεγχο στη βαρύτητα! Πιες μια τεκίλα για να μεγαλώσεις και φάε ένα κομμάτι σούσι από την πιατέλα για να μικρύνεις! Να μεγαλώσεις τόσο όσο να φτιάξεις τις φιλοδοξίες σου, να μικρύνεις όσο τόσο για να μην τις φτάσεις!
- Αυτό δεν είναι παραμύθι!
- Όντως δεν είναι , είναι θρίλερ! Η μαγείρισσα δεν κρατάει ένα γουρούνι για μωρό, αλλά
ένα μωρό για γουρούνι!
- Δε μ’ αρέσει! Δε μ’ αρέσεις!
- Δε με νοιάζει! Δε με νοιάζεις!
- Στεναχωριέμαι!
- Δε θα έπρεπε! Είναι η ζωή που έχουμε επιλέξει! Μ’αγαπάς;
- Σε λατρεύω!

Lithium

Lithium, don't want to lock me up inside.
Lithium, don't want to forget how it feels without...
Lithium, I want to stay in love with my sorrow.

Oh, but God, I want to let it go.

Come to bed, don't make me sleep alone.
Couldn't hide the emptiness, you let it show.
Never wanted it to be so cold.
Just didn't drink enough to say you love me.

I can't hold on to me,
Wonder what's wrong with me.

Don't want to let it lay me down this time.
Drown my will to fly.
Here in the darkness I know myself.
Can't break free until I let it go.
Let me go.

Darling, I forgive you after all.
Anything is better than to be alone.
And in the end I guess I had to fall.

Always find my place among the ashes.I
can't hold on to me,
Wonder what's wrong with me.

...stay in love with my sorrow.

Oud en Nieuwe Jaar

Χριστούγεννα χάλια! Όπως αναμενόταν άλλωστε! Οικογενειακά τραπέζια, ηλίθια χαμόγελα και τηλέφωνα από τους δικούς σου που περνάνε τέλεια και γελάνε με το Λοιμό ξεκαρδίζονται με το Φασόλα και τους βρίζει ο Χοντρός (typically yours) και εσύ ζηλεύεις εγκλωβισμένος σε Λαχανοντολμάδες και παστουρμαδόπιτες!!!

Πρωτοχρονιά σαφώς καλύτερη! Με δική σου επιλογή παρέας (την καλύτερη) πολύ φαγητό (το χειρότερο) πολλά πυροτεχνήματα (!!!!!) και πολύ intimacy (-----)

Κάποιος έμαθε ποδήλατο!
Κάποιος έφαγε τα τηγανητά της ζωής του
Κάποιος μέθυσε Νομίμως
Κάποιος γέμισε το κεφάλι του φούσκες
Κάποιος ψώνισε τις κάλτσες του

Απολογισμός πρωτοχρονιάτικων διακοπών

Συν 3 κιλά
Μείον τα κάπα! (χάθηκαν κάπου μεταξύ Ελ. Βενιζέλος και Schiphol)
Συν ουσίες και μπουρμπουλήθρες στον εγκέφαλο
Συν οινοπνεύματα



Και για να λήγουν τα θέματα...
Το στρόγγυλο κέικ με άχνη και φλουρί δεν είναι βασιλόπιτα παρά μόνο ένα στρόγγυλο κέικ με άχνη και φλουρί!!!